گل لادن
مبدأ آن آمریکای جنوبی و مرکزی است. بسیار پر رشد بوده و نیاز به مراقبت خاصی ندارد. اغلب رقم های آن یک ساله اند ولی رقم های چندساله نیز دارد. دارای انواع مختلف بالارونده، نیمه بالا رونده، پیچنده، پا کوتاه و پا بلند است که اقسام پیچنده آن با دمبرگ های خود به دور دگیاهان مجاور خود می پیچند. برگ های گرد یا بیضی شکل آن سپر مانند بوده و دمبرگ به وسط پهنک وصل می شود. در بعضی انواع آن برگ ها ابلق است. گل ها ممکن است کم پر یا پر پر بوده و به رنگ های زرد، زرد کمرنگ، نارنجی و قرمز دیده می شوند. در برخی از انواع آن، گلبرگ ها با رنگ های دیگر منقوش شده است. گل ها از کنار برگ خارج شده و دارای دمگل به نسبت بلند هستند. هر گل دارای یک مهمیز است.
برگ لادن طعم و مزه شاهی یا تره تیزک را دارد و به همین علت آن را شاهی هندی می نامند. در خارج، از برگ های جوان آن در تهیه سالاد استفاده می شود. میوه های سبز آن به عنوان چاشنی به ترشی اضافه می شود. در قدیم دم کرده آن را به عنوان داروی مدر مصرف می کردند. همچنین از خیسانده بذر و برگ تازه لادن در الکل برای جلوگیری از ریزش مو استفاده می شود.
برای کشت در گلخانه، سبدهای آویزان، کنار نرده ها و در حاشیه مناسب است. در مناطق جنوبی ایران که زمستان معتدل دارند به عنوان گل زمستانه یا بهاره در باغچه منازل کشت می شود.
گلدهی
کشت آن در پائیز و نگهداری در گلخانه موجب گلدهی در طول زمستان می شود و برای اوایل بهار نیز گلدان های پر گلی می توان داشت. در هوای آزاد تمام ماه های بهار، تابستان و پائیز گل می دهد.
نیازها
لادن از گیاهانی است که طاقت آفتاب سوزان و هوای خشک را ندارد. به آب زیاد نیاز دارد و می تواند در خاک های ضعیف و کم کود هم رشد کند. برای گلدهی زیاد خاک آن باید به نسبت خشک باشد. اگر به لادن کود زیادی داده شود یا در خاک های قوی و حاصلخیز کشت شود باعث رشد زیاد برگ ها شده و هیچ گاه گل نمی دهد و یا گل بسیار کمی تولید می کند که آن هم در زیر برگ ها مخفی می ماند. اگر در باغچه کشت شود نباید خطر یخبندان وجود داشته باشد. این گیاه آفتاب دوست است ولی چند ساعت در روز سایه را تحمل می کند.
افزایش
با بذر و قلمه قابل افزایش است و بهترین راه افزایش آن، کاشت مستقیم بذر در خرداد ماه در هوای آزاد است. بذرهای لادن درشت است (به اندازه یک نخود) و می توان آن را مستقیم در زمین کشت کرد. به انتقال حساس است، بنابراین کمتر به صورت نشایی کشت می شود. در مناطق سرد، بذر آن در اواخر زمستان در گلدان کشت می شود و پس از مساعد شدن هوا گیاه را با خاک اطراف ریشه به زمین منتقل می کنند و در این حالت گل زیادی در بهار تولید می شود. بذر لادن نباید زیاد در انبار بماند چون زیوایی خود را به سرعت از دست می دهد. رقم های پر پر با قلمه نیز افزایش می یابند و روش کار به این صورت است که شاخه های سفت آن را انتخاب کرده، برگ های آن را حذف می کنند و فقط چند برگ کوچک بالای ساقه را نگه داشته آن را در ظرف آب قرار می دهند و در جایی که آفاب ملایمی دارد قرار می دهند و در جایی که آفتاب ملایمی دارد قرار می دهند که به زودی ریشه تولید می کند. قلمه ریشه دار شده را به آرامی در گلدان قرار داده و روی ریشه ها را با خاک می پوشانند.
منبع: معرفی گل لادن